مراقبه آسان است!.
مراقبه یعنی تمرکز بر تنفس.
ما نیازمندیم که حتی هر روز مراقبه انجام دهیم.
در زندگی، روزانه یک دقیقه مراقبه هم کافی است و به تدریج، یک دقیقه افزایش خواهد یافت و می‌توانید ذهن خود را کنترل کنید.
مراقبه را می‌توان در هر جایی انجام داد، کافیست، ذهن ارادی خود را بر دم و بازدم خود متمرکز کنیم. حتی اگر چند ثانیه هم انجام دهیم، مراقبه انجام شده است.
اوج مراقبه این است که یک ساعت یا بیشتر بر تنفس متمرکز شویم و ذهن خود را کنترل کنیم. در ابتدای مراقبه، فقط چند ثانیه می‌توانید انجام دهید.
اگر می‌خواهید در مراقبه پیشرفت کنید، باید با کنترل ذهن، زمان آن را به تدریج افزایش دهید.
در ابتدای مراقبهٔ طولانی، اجازه دهیم هر فکری از ذهن فقط عبور کند و همچنان بر تمرکز خود ادامه دهیم و به مرور موفق خواهیم شد عبور افکار را کنترل کنیم.
در اوج مراقبه، ذهن خاموش می‌شود و متوجه الوهیت خود می‌شویم. همچنین، دنیای ماوراء بر ما ظاهر می‌شود و روح معنوی اوج می‌گیرد.
مراقبهٔ تکرار اسماء الهی
نخستین کار در مراقبه، پناه بردن به سکوت و خاموش کردن ذهن و افکار است. تا زمانی که ذهن خاموش نشود، انسان دائماً در حال سنجش و قضاوت است و بین شادی و غم، سخت و آسان و... به قضاوت می‌پردازد، اما هنگامی که شاهدی بر افکارش می‌شود و فقط افکار خود را مشاهده می‌کند بدون این که احساسات خود را در آن دخیل کند، ذهن ساکت و خاموش می‌شود.
با آغاز سکوت ذهن است که الهامات، خلاقیت‌ها و قدرت‌های معنوی در روح انسان بیدار و جاری می‌شوند.
برای تجربهْ این "مراقبه"، موارد زیر را اجرا کنید:
۱. به محیطی آرام و با نور کم و یا حتی تاریک بروید.
۲. چشمان خود را ببندید و نفس‌هایی عمیق و شکمی بکشید و پس از حداقل ۵ تنفس عمیق، تنفس خود را آرام کنید و به دم و بازدم خود تمرکز کنید و به این تمرکز، تا حد توان و یا تا زمان در نظر گرفته شده ادامه دهید. به تدریج که اجرای مراقبه را در دفعات مختلف انجام دهید، بر افکار، آشفتگی ذهنی و بر ذهن خود مسلط خواهید شد.
۳. در اولین مراحل شروع اجرای مراقبه، تمام افکاری که ذهن شما را به خود مشغول کرده‌اند را مشاهده کنید. مقاومتی نداشته باشید و اجازه دهید تا افکار گوناگون از ذهن شما گذر کنند و شما همچون فیلمی فقط آنها را تماشا کنید. به هیچ‌وجه سعی نکنید که جلوی افکار خود را بگیرید و یا با آنها مقابله کنید.
۴. در مراقبهٔ تکرار اسماء الهی، ابتدا تمرکز خود را بر دم و بازدم و پس از زمانی کوتاه، تمرکز خود را بر یکی از اسماء الهی معطوف کنید. به عنوان مثال اگر نیاز به درمان جسمی دارید، خداوند را با نام شفابخش او تکرار کنید و با تمام وجود عشق الهی را جاری سازید یا اگر گرهی در کار شما پیدا شده است، نام‌های گره‌گشای او را تکرار کنید.
در این مراقبه، هدف ما از دعا این نیست تا چیزی به دست آوریم، بلکه ما صفت‌های نورانی الهی را تکرار می‌کنیم تا اصل و فطرت خود را به خاطر آوریم و البته مسلماً راه‌حل‌ها و گشایش‌هایی نیز برای تمام مسائل دنیوی پیدا خواهد شد.
رفع دلخوری با مراقبه
اگر هر مشکلی با کسی دارید، در ذهن‌تان مراقبه کنید و با او حرف بزنید، به طوری که بتوانید دلخوری‌های گذشته را پاک کنید. او و خودتان را ببخشید. به آن فرد بگویید دوستش دارید و ذهن‌تان را پاک کنید. با این کار احساس بهتری خواهید داشت و خودتان را شایسته‌تر خواهید دانست.
وقتی همه چیز در زندگی‌مان خوب است، می‌ترسیم اتفاق بدی بیفتد و خوشبختی را از ما بگیرد. من این حالت را اضطراب مداوم می‌نامم.
دلیل اضطراب، ترس و عدم اعتماد به خود است.
ترس را بخشی از زندگی بدانید که شما را بابت موضوعی آشفته می‌کند و برای مشارکت آن تشکر کنید و بگذارید برود.
